Καταναλωτική πίστωση: Ορισμός και αρχή

Εξ ορισμού, η καταναλωτική πίστη είναι ένα χρηματικό δάνειο που χορηγείται από έναν χρηματοπιστωτικό οργανισμό (τράπεζα, πιστωτικό ίδρυμα, έμπορος κ.λπ.) στον δανειολήπτη, με αντάλλαγμα τόκους. Αφού διατεθεί το ποσό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την πραγματοποίηση ενός ευρέος φάσματος προσωπικών σχεδίων, υπό ορισμένους όρους.

Η υπογραφή μιας δανειακής σύμβασης δεσμεύει τον δανειολήπτη να τηρεί κάθε μηνιαία δόση μέχρι την αποπληρωμή του δανείου. Με εξαίρεση τα στεγαστικά δάνεια, τα καταναλωτικά δάνεια χρησιμοποιούνται για την αγορά καταναλωτικών αγαθών ή υπηρεσιών, όπως:

• Έπιπλα ή καινούργιος οικιακός εξοπλισμός (οικιακές συσκευές, ηλεκτρονικοί υπολογιστές κ.λπ.)
• Άδειες οδήγησης
• Αυτοκίνητο ή μοτοσικλέτα (καινούργιο ή μεταχειρισμένο)
• Χρηματοδότηση ταξιδιών
• Εργασίες ανακαίνισης ή βελτίωσης του σπιτιού

Τύποι καταναλωτικής πίστης

Υπάρχουν διάφοροι τύποι καταναλωτικής πίστης. Εκτός από το δάνειο με ειδικό προορισμό, το οποίο απαιτεί απόδειξη χρήσης των κεφαλαίων, οι πιο συνηθισμένοι τύποι πίστωσης είναι τα προσωπικά δάνεια και η ανακυκλούμενη πίστωση.

• Προσωπικό δάνειο: Παρέχει ελευθερία στη χρήση των δανεικών χρημάτων χωρίς περιορισμούς.
• Ανακυκλούμενη πίστωση: Το δανειζόμενο ποσό αναπληρώνεται καθώς αποπληρώνονται οι μηνιαίες δόσεις. Είναι ιδιαίτερα ευέλικτη αλλά μπορεί να οδηγήσει σε υπερχρέωση αν δεν χρησιμοποιηθεί σωστά.

Ποια πίστωση είναι ευκολότερο να αποκτηθεί;

Η ανακυκλούμενη πίστωση είναι συνήθως η ευκολότερη πίστωση που μπορεί να αποκτηθεί. Ωστόσο, αυτό το είδος πίστης είναι εύκολο να καταχραστεί, προκαλώντας μόνιμες ανισορροπίες στον προϋπολογισμό, με σοβαρές συνέπειες για τα νοικοκυριά.

Η ανακυκλούμενη πίστωση θα πρέπει να χρησιμοποιείται ως έσχατη λύση, και οι καταναλωτές θα πρέπει να είναι προσεκτικοί για να αποφεύγουν τη δημιουργία χρεών. Επίσης, οι υψηλοί τόκοι της ανακυκλούμενης πίστης είναι ένας από τους λόγους που αυξάνουν τον κίνδυνο υπερχρέωσης.